آقای معصومی واحد ِ روبرویی ِ ماست… یک اقای پنجاه و چند ساله..لاغر و خنده هراز گاهی که شب ها از کلاس بر می گردم و او توی حیاط است، می گوید “خانم دیشب هم روی پله ها دیدم اش ، خواستم بپرسم که ما برای شارژ عقب نیستیم؟…اما نمیدانم چرا امشب از خانه ی آقای معصومی ، صدای گریه و شیون می آید. حتما یادم باشد فردا که او را توی پارکینگ دیدم ، حتما بپرسم که دیشب برای ____________________________________ عنوان:و مرگ گاهی به نزدیکی ِ دیشب روی پله ها ست!

هنوز وقتی برف می بارد ، به جای این که یاد خاطره ی خاص با روز خاصی بیفتم ، یاد یک گوی شیشه ای کوچک می افتم ، که داخل اش یک دختر و پسر مشغول برف بازی بودند و وقتی گوی را تکان می دادم ، دانه های برف تا چند ثانیه داخل گوی می رقصیدند و بعد آرام می گرفتند .دقیقا نمیدانم این گوی ، مربوط به چند سالگی ام است ، اما به خوبی حتی جزییات شال و کلاه دختر را هم به یاد می آورم.حتما شب و روزهای زیادی را به ادامه مطلب

امروز شنبه است!۲۵ ژانویه که این قدر منتظرش بودم.همین الان امتحان ام تموم شد.صندلی ِ من کنار پنجره بود و تمام مدت امتحان برف می بارید.اونقدر برام نوشتن سوال ها ساده بود و اونقدر سوال ها تکراری بودند ، که اگر کسی منو از دور ، در حالی که مدام دونه های برف رو برانداز می کردم و لبخند می زدم ، از پشت پنجره میدید، حتما با خودش فکر می کرد که دارم خاطره یا یه نامه ی عاشقانه می نویسم.باورم نمی شه که تموم شد.دو هفته ی پر از استرس و بی خوابی ادامه مطلب

حالیاتم از کلیاتم داره به هم می خوره!

طبق معمول این صبح ها ، خودم را از رختخواب می کَنَم .نمیدانم شب ها چه مرگم شده .الان درست ده شب است که بین ساعت یک تا سه از خواب بیدار می شوم.میروم توی آشپزخانه ، یک لیوان آب می خورم بعد پنجره را باز می کنم و پشت میز کوچکی که زیر ِ همان پنجره است می نشینم و به دلیلی کاملا نا معلوم به آسمان زل می زنم و نیم ساعت بعد که انگار جن ها از سرم می روند…بر می گردم و میخوابم.همین نیم ساعتِ شبانه ، صبح ها جانم را ادامه مطلب

سرم را روی سینه ات می گذارم و سکوت شب و صدای ضربان قلب ِ تو و هق هق ِ من ، با صدای باران همان طور توی هم امیخته و حل می شوند… که رنگ های من موقع نقاشی…

نمیدونم چرا دلم می خواست میتونستم توی یه مکان و یه زمان ِ دیگه…بیام اون جایی که هستی و صدات کنم بیای بیرون و هر چی دلم می خواد داد بزنم ودعوا کنم و بغض کنم و به زمین و زمان بد و بیراه بگم و به تو مشت بزنم و…و بعد دستاتو دور خودم حلقه کنم و خودمو بچسبونم بهت و چشمامو ببندم و ..یه نفس عمیق بکشم و بگم….”..تموم شد”…!ا_______________________________ فیلم زیاد می بینم شاید!

من سراپا گوشم…تو اگر حتی یک کلمه ای!

اون_ “خونه ای؟چرا ؟” من_ ” اره .آخه هم باید برای امتحان دو هفته ی بعد درس میخوندم ، هم دلم می خواست از هیاهو و صداهای مهمونی دور باشم ،هم باید برای کل هفته غذا درست می کردم ،هم باید کلی لباس اتو می کردم ،و هم دوست داشتم کمی برای خودم توی خونه ، چرخ بزنم و به خوراکیا ناخنک بزنم و موزیک گوش بدم و برگای گیاهامو پاک کنم و کمی کتاب بخونم و چند قسمت فرندز ببینم و…” اون_ “بگو میخواستم تنها باشم دیگه.این قصه ها چیه؟” من _ “خب…شاید.حق با ادامه مطلب

پیشی پیشی اگه توی هواپیما خفه نشی اگه زبان ما رو زود بلد شی اگه زود میکروچیپ شی اگه دلتنگ مامان پیشی نشی زود ِ زود مال ِ من می شی! ـــــــــــــــــــــــــــــ پ.ن.۱.اولین تجربه ی من در سراییدن شعر برای کودکان و گربه گان! پ.ن.۲.به استعداد من اگه توجه می کردن من الان یه چیزی در حد شل سیلور استاین بودم. پ.ن.۳.این روزا پر از حس ِ حیوونی ام!