من به این نتیجه رسیدم که اگر از همون اول…به جای این که روز رو به بیست و چهارساعت تقسیم کنند …به سی ساعت تقسیم می کردن…هیچ ضرری برای هستی نداشت. ادما بیش از هشت ساعت نمی تونن کار کنن.پس ساعات کاری تغییری نمی کرد.اما …سه ساعت به خوابیدنمون (خوابیدن ام!)اضافه می شد..سه ساعت هم به شبا که می رسیم (می رسم!)خونه.اونوقت نه کمبود خواب داشتیم(داشتم!).نه وقتی می رسیدیم خونه…وقت کم می اوردیم!(می اوردم!).
این همه سال…یکی نبوده اینو مطرح کنه آیا واقعا؟

یک نظر برای مطلب “”

نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *