زن ها باید یک دوست صمیمی توی زنده گی شان داشته باشند که اگر روزی مردی به تلفن همراه شان زنگ زد و گقت :”زن من با شوهر شما رابطه ای چند ساله دارد و بیایید فلان جا تا بریف تان کنم”..با آن دوست صمیمی برود سر قرار و وقتی مرد می گوید:” به دوست تان بگویید آن طرف تر بنشیند چون حرف های ام ناخوشایند است…” بتواند برگردد و محکم بگوید:” دوست ام نیست…خواهرم است…”. زن ها، همه شان باید یک همچین دوست صمیمی ای داشته باشند توی زنده گی شان.
یک نظر برای مطلب “”
نظر شما چیست؟
قبلی: قبرس نامه-دو
بعدی: چشمیوووو
عادله *** *** من هم جا به جا می خونم شما رو
soheila *** وای فریدای عزیزم وای. ***
ستاره *** چقدر راست میگویی. من ولی نداشتم و همه بار این راز دهشتناکرا تنهایی به دوش کشیدم، بخشیدم، رنج کشیدم، دوباره دوست داشتم، پسرک پا به زندگیمان گذاشت و هنوز شبها کابوسش را می بینم و هنوز دوست صمیمی ندارم تا برایش همه زجرم را تعریف کنم ***
دختر نارنج و ترنج *** وای باران! ***
soheila *** باران عزیزم.نمیدونم چرا وبلاگت نظرات رو جا به جا نشون میده.نظر من و عادله جابه جا شده. ***
*** من هم جا به جا می خونم شما رو ***