می نشیند و می گوید: ” آقا من سه نفر حساب می کنم!”.صندلی ِ قهوه ای ِ جلو که پر بود .عقب هم که من نشسته بودم.با تعجب نگاه اش می کنم.کراوات ِ خوش رنگ اش به چشم های خوابالودم انگار جان می دهد..یک جور رنگ ِ جادویی که باید کلی فکر کنی که چه رنگ هایی با هم ترکیب شده اند. با لبخند می گوید :” .شما خیلی شبیه ِ خانوم ِ برادرم هستین!”.نمیدانم چرا از آن پوزخند های مسخره می زنم.از همان هایی که انگار می گویم ” هه!”.دست اش را جلو می آورد :_” من اهورام از اریکسون!”..به نظرم ترکیبی از سبز آبی که با آلبالویی تیره شده و کمی هم زرد و سفید که چرک اش کرده و…تازه انگار بیدار شده ام .شیطنت ِ خرکی ام گل می کند._ ” من باران از ایران”! و به دست اش که برای دست دادن هنوز دراز مانده ، نگاه می کنم.چشمان اش برق می زند.با همان دست ، موبایل اش را از توی جیب اش در می آورد و جلوی صورت اش می گیرد و می گوید : “میس میندازی یا بندازم؟”.از سرعت عمل اش خنده ام می گیرد.می گویم :” هیچ کدوم!”._”چرا ؟”رنگ موبایل اش ، یک جور نقره ای ِ مات با دو سه تا نوک ِ قلم مو مشکی و کمی هم خاکستری و …شاید یه طیفی بشه از رنگ ِ کراوات …چهار تا یا پنج تا طیف بعد ازون…_ “چون کسی رو می بینم!”_” منظورت اینه که دوست پسر داری؟”_” کسی!”_” پس چرا وقتی گفتم من اهورام گفتی منم بارانم؟”یعضی ازین پیرهن های مردانه عجب رنگ های عجیبی دارند این روزها.توی هوای ابری عجب سایه ای می اندازند.شفاف…_”چرا؟؟گویا دوست داشتید با بی ادبی رومو برگردونم یا بهتون چشم غره برم و چند تا فحش هم نثارتون کنم ؟؟.لااقل این طوری دوستانه و انسانانه حل اش می کنیم!”میخندد._” انسانانه؟؟”…. دندان های سفید …سفید ِ سفید که نه.انگار یک لایه ی نقره ای هم ..نقره ای که نه…کمی مهتابی ِ مات…می رسم به چهارم._” اقا من پیاده می شم!”دررا باز می کند و از ماشین بیرون می رود و می ایستد..پیاده که می شوم…دست اش را دوباره طرفم می گیرد و می گوید”خوشحال شدم.لااقل انسانانه دست بده.”کاملا انسانانه دست می دهم و خداحافظی می کنم…____________________آسمان ِ امروز.کمی نارنجی و خاکستری .تا قسمتی آبی…و..خودم ، کمی نارنجی و یک ناخن آبی و یکی دیگر سبز و ، صورتی و کمی هم زرشکی!