یک نظر برای مطلب “با نسیم در سرم می پیچی…*”

1. نظرات

   ۱۳ اردیبهشت ۷۷۶ at ۰:۰۰ ق٫ظ · Edit

   Azar *** Elahi man ghorbone delet beram baran jan, az 7 shahrivaro k khondam goftam aval biam post bidt roz bado bekhonam, h motmaenam y rozi az inke in gol pesar omade to zendegit khodato shokr mikoni, mikhondam in posto yade on moghey oftadam k fandogh hamele shode bod, rasti merc sz babate dadan adres inja, merc azizam *** مرسی از بودن خودت آذر عزیز.:)
   سما* *** مرسی از بودن خودت آذر عزیز.:) *** همین که گاهی کسی بهم می گه حق دارم…خوبه و آروم کننده.
   زری *** بارانکم.. تو به اندازه همه بهانه هایی که گرفتی حق داری. ناشناخته ها همیشه ترس دارن، نقشه ها نقش بر آب شدن، حق داری.. شاید قراره باران دیگری خلق بشه! مراقبت کن از خودت :* *** مرسی زری جان. حتمن همین طوره که شما می گین و من با همه ی وجود این خط به خط های شما دوستان جون رو می خونم و گوش می دم:)
   همایون دخت *** همین که گاهی کسی بهم می گه حق دارم…خوبه و آروم کننده. *** شاید حق با تو باشه و من هم از روی خودخواهی می خواستم دختر باشه. ولی حالا خیلی بهترم. خیلی همایون دخت جان.
   رها *** سلام بر مامان قلی:) باران جان من از اول هم حسم این بود بجه ات پسره، یادته خاطره ی خودم از سونوگرافی ام را تعریف کردم اینکه دوست داشتم پسر باشه و دختر شد و …. . عزیزم باور کن اینها همه تصورات ماست و اینقدر این بچه ها خواستنی اند که واقعا فرقی نداره و اما در مورد ناشناخته بودنش والله باران جان تصورت اشنباهه که فکر میکنی اگر دختر بود دنیایش برایت شناخته شده بود، مگه تو و مادرت خیلی با دنیاهای هم موافقید؟ یا برای هم شناخته شده اید؟ یه مادر خوب تمام هنرش اینه که بچه اش را با همه ی تفاوتهایش بپذیرد و این هم فرقی نداره دختر باشه یا پسر. برای یه مادر خوب بودن جنسیت بچه مهم نیست، مهم تصمیم و آگاهی تو بعنوان مادر است. میبوسمت و امیدوارم با سورپرایزها یت با لبخند مواجه بشی. دمت گرم از کادو گرفتنت *** مرسی ننه. شما از خوندن ِ من کم کن و به پروژه های خودت برس ننه جان!!!!:))))))
   بهروز *** مرسی زری جان. حتمن همین طوره که شما می گین و من با همه ی وجود این خط به خط های شما دوستان جون رو می خونم و گوش می دم:) *** آره واقعن. شورش درومده.:)))
   مینو *** سلام باران جون راستش منم تو رویا هام همیشه سه تا دختر داشتم ،همیشه میگفتم برا خدا که حسود نیس خو دختر دوس دارم دخترم بهم میده جوری که اطمینان داشتم ،ولی خو من بر خلاف شما همون ابتدا که فهمیدم حامله ام حس ششم ام برا اولین و آخرین بار با اطمینان گفت پسر ،خو من از رو خودخواهی خودم دختر دوس داشتم اخه تو ایران همه چی جداست اگه بچت دختر نباشه خیلی تفریح ها منتفی با اینکه میدونستم دختر بودن تو کشور ایران زیاد جالب نی ،خو بچه ما پسر شد و ما نیز چند سالی شرق دور ساکنیم ،خو باس بت بگم از نظر من که دختر دوس داشتم بچه بچه است مهم مامان بچه است که شما خووووب مامانی خوش به حال اون آقا پسر *** مچکرم از دلداریت
   پریسا *** شاید حق با تو باشه و من هم از روی خودخواهی می خواستم دختر باشه. ولی حالا خیلی بهترم. خیلی همایون دخت جان. *** چه قدر باید صبر کنم تا اون قدری بشه آخه پریسا؟:))))
   motahare *** خب من چن روزه که وسط هیر و ویر پارالمپیک خواستم بیام برات کامنت بذارم و خب نشده که نشده و امروز فارغ از بازی ها و خلاصیدگی از اینهمه شب بیداری اومدم بگم مبارکه ننه و خب راستش رو بخوای منم دقیقا می تونم بفهم چی گذشته بهت با اینکه هنوز بچه ندارم. چون یک چیزی توی ته ته های وجودم همیشه بهم دیکته کرده که بچه دار شدن مساوی است با دختر دار شدن و حالا فکر کن یکهو این تصور فروبریزه و بشه یه چیز دیگه ای که فکرشو نمی کردی. تا اینجای کار دقیقا می فهممت. اما از اینجا ببه بعدش رو من ازش درکی نخواهم داشت اما خب تجربه ثابت کرده که اینججور وقتها، ناخواسته ها اتفاقا خواستنی تر می شوند و باید فقط صبر کرد و زمان داد و ریز ریز رفیق شد و بگذاری که روزگار کارخودش را بکند و خوب هم بلد هست کارش را حتما! خوب شد ماها عصر قاجار و اینها نبودیم وگرنه اگر می گفتیم دختر را به پسر ترجیح میدهیم حتما قبله های عالم آن دوران چشمان را درمی آوردند!:))) اسامی پیشنهادی: رایان، کیان، آدرین، آرمان، مانی، هیراد همینا دیگه فعلا ننه :))) *** چشم عزیز جان:)
   motahare *** مرسی ننه. شما از خوندن ِ من کم کن و به پروژه های خودت برس ننه جان!!!!:)))))) ***
   motahare *** توپ زرده هم پیداش می‌شه بابا. رهاش کد بره رئیس :دی *** سعی می کنم بهش فکر کنم. کشور دیگه ای هم هست که فارسی رو این مدلی حرف بزنن مطهره جان؟!
   [ بدون نام ] *** آره واقعن. شورش درومده.:))) *** در تلاشم:(
   Miss.Khorshid *** عزیزکمممممم مطمینا سونوهای اونجا و دکتراش دقیق ترنننننن *** این تصویر دوست داشتنی کمکم خواهد کرد خورشید جان
   ترنج *** مچکرم از دلداریت *** باید جمع شم ترنج جان. جمع .
   ساناز *** وقتی ببینی این پسربچه های شیطون بلا چه جوری مدافع مامانشون هستن و چه عشق نابی رو بهشون هدیه میکنن حالت خیلی خیلی بهتر میشه باران جونم *** ساناز جان. این چیزی نیست که با خودم رودروایسی کنم:( باید اما کنار بیام باهاش.
   الهام *** چه قدر باید صبر کنم تا اون قدری بشه آخه پریسا؟:)))) *** دنیای خودشون رو باید بشناسم!…چه قدرم سخت:((((
   زهره *** میگما ی سر ب وبلاگم بزن پس از ماهها اپ کردم 🙂 البته همش ی عکسی اضافه میکنم خخخ با تبلت کپی نمیتونم بکنم 🙁 *** زهره ی عزیز، شاید من بی نهایت ناشکرم و باید خجالت بکشم:(
   مینو *** چشم عزیز جان:) *** مینووووو…چرا این کار و با من می کنی؟؟…یعنی ممکنه اشتباه شده باشه؟!!!:)))))
   مهدیه *** خخخ خیلی باحال بود ! نمیدونم چرا همش حس میکردم ایرانی نیستی ! غیر ارادی بودا دلیلی نداشت خخ *** :))) در جواب خوبی ها یا بدی ها؟؟؟:)))….اسم؟!!…راستی اسم !!!!…وااااای اسم:(
   nooshin *** *** سخت در تلاشم این روزها. باور نمی کردم این قدر قبول اش سخت باشه:(
   سمیه *** خخ من هنو خیلی مونده ک ازدواج کنم چندین سال! ولی همیشه عاشق پسربچه ها هستم ! اصن دختربچه دوس ندارم ! هروخ ی سیسمونی یا لباس فروشی نینی ها رو میبینم میرم دنبال لباسای پسرونش! وای پسرا خیلی بامزن ! خیلی فک کن راجع بهش ! راستی از نظرا فهمیدم اسمت بارانه! تو ایرانی هستی؟ *** امان از خواب ها و آرزوهای ما سمیه. بله…رویاها رو دوباره باید ساخت
   تنها *** سعی می کنم بهش فکر کنم. کشور دیگه ای هم هست که فارسی رو این مدلی حرف بزنن مطهره جان؟! *** به گزینه ی آخر اصلا فکر نمی کنم:))))) نمی دونم چرا. می ترسم چشم باز کنم و ببینم به امید دختر شیش تا پسر دور و برمه:)))
   مینا *** باران کجایی دختر؟ هنوز دوست نشدی باهاش؟ بگو ببینم حالا اسم پسرمون چی *** می سپرم اش به طبیعت و دنیا:) شاید من هم هنوز باید چیزهایی یاد بگیرم.
   سمیه *** در تلاشم:( *** سمیه جان، اولین بار بود که به حس دختر داشتن این طور که نوشتی فکر کردم. دنیای پسرها ناشناخته ست و باید کشف اش کنم. تو دو تا دنیای پسرونه داری. حتمن باید با تو بشینم و چای بخوریم:)
   ترنج *** سلام باران عزیز با خوندن این پست و پست دیروز وبلاگ عمو در مورد پسرشون با موضوع بچه، میتونم یک عدد قلی رو تصور کنم که پای مبارک این عروسک چوبی توی دهنشه و آب دهنش هم راه افتاده و داره چار دست و پا این طرف اونطرف میره و آتیش میسوزونه…. خدایا لطفا قلی و مامان قلی رو محکم بغل کن…. *** ترنج نازنینم. می فهمم حس ات رو. و حس خودم به ترنج و تورج جانم رو. شاید زمان همه چیز رو بهتر کنه. و حال من هم .تو مامان دوم هستی و قبول. فقط زود بیا…مامان ِ پیام نوری و از راه دور به درد نمی خوره:))
   غ ـزل *** این تصویر دوست داشتنی کمکم خواهد کرد خورشید جان *** شاید باید بشینی و برام از با مزه گی هاشون بگی تا خوب تر شم این روزها غزل
   سارا *** بارانکم، خوبی؟ بیا بنویس………….. دلم برات تنگ شده دختر جون…………. *** آره سارا. تیم ما باخت. باید از حالا به بعد یه جور دیگه به داستان نگاه کنیم. شاید حق با توست و پسر هم می تونه خاص باشه.
   بهروز *** باید جمع شم ترنج جان. جمع . *** توپ زرده چی می شه ؟:(
   جودی *** مهم نیست چقدر خودخواه باشی. مهم اینه انقدر روراست هستی که تمام حست رو میتونی بی هیچ فیلتر و سانسوری بیان کنی. مطمئنم پسرت به همچین مادری مینازه *** سپردم اش به زمان جودی. تو این همه از من تعریف نکن که باورم شه آخه:)))
   مریم *** ساناز جان. این چیزی نیست که با خودم رودروایسی کنم:( باید اما کنار بیام باهاش. *** عزیزم. نه دست تو بود و نه دست من و نه دست هیچ کس:)
   سپیده *** ای جانم دنیای پسربچه ها برای ما شاید جالب و جذاب نیست ولی قطعا برای خودشون که هست ایشالا که تنتون سالم و همیشه شاد کنار هم باشید و حسابی مادر و پسری بهتون خوش بگذره. *** سپیده ی عزیز و مهربون. این جمله ی تو کولاک بود “مثلا شاید دخترکت پناه یک برادر بزرگ مى خواست در زندگى رویایى شادش… “…چه قدر تکرار کردن اش بهم آرامش می ده. من خوبم عزیزکم نگران نباش
   لاله *** دنیای خودشون رو باید بشناسم!…چه قدرم سخت:(((( *** آه که اگر آرزوها نبودند همه چی سخت تر بود…
   رافائل *** نمی دانم باید بگویم یانه؟ دلداری محسوب میشود یا نصیحت پیرزنانه؟ هر چه، هر چه میخواهد باشد راستش برای من که فقط میخواستم مادر باشم دختر یا پسر بودن مهم نبود. فقط تصمیم گرفته بودم برای یکبار مادر شوم، کوچکها را که می دیدم توی دلم میگفتم آخر چطور میشود پسرکها را هم مثل دخترکها دوست داشت. عزیزکم امروز بعد از دو سال و نیم پسر داشتن گاهی وقتها از خود می پرسم اگر به جای او بچه دیگری هم بود همینقدر آرام جان بود؟ همینقدر میشد عاشقش بود؟ شیرین است با تمام دنیای دخترانه متفاوتمان شیرین است. صبور باش باران جان و بگذار ذره ذره شهدش را به تو بچشاند. مبارک است عزیزجان :* *** هزار نقشه ی بر آب شده و موندن وسط آب و ندونی که چه کنی. شاید روزی…آره رافائل
   شیرین *** زهره ی عزیز، شاید من بی نهایت ناشکرم و باید خجالت بکشم:( *** شاید لازم باشه بنویسم روزی یک صفحه
   *** عزیزممممم باران کاملا باهات موافقم که مساله جنسیت ارتباطی به سلامت ندارد. من بارداری دومم از هفته سیزده دختر داشتمممم اسم داشت باهاش حرف زدم براش گل سر خریدم باهاش درد دل کردم باهاش نقشه ها و رویاها بافتممممم هفته ۳۶ بهم گفتن پسره و اشتباه شده هیچی دیگههههه الان پسرکم ۱۸ ماهشه عاشقشم سخت نگیر همونطوری که به دختر داشتن فکر کردی و مشتاقش بودی حالا فرصت داری پا بزاری به دنیای پر از هیجان پسرهاااااا الان ملکه خونه فقط و فقط خودتی اینم یه جور خودخواهیه دیگست دیگهههه ***
   *** مینووووو…چرا این کار و با من می کنی؟؟…یعنی ممکنه اشتباه شده باشه؟!!!:))))) ***
   *** من اگه بخوام نظرم رو رک بگم ،میگم در جواب تمام خوبیهایی که کردی خدا یه پسر نصیبت کرده. بذار یه کم بزرگتر بشه میبینی که چه دنیای صاف و ساده ای دارن. موجوداتی رنگ و وارنگ. اتفاقا برا تو داشتن پسر خیلی بهتر از دختره. چون با روحیات تو سازگارتره. بهت تبریک میگم. فقط دنبال یه اسم قشنگ براش باش. ***
   *** :))) در جواب خوبی ها یا بدی ها؟؟؟:)))….اسم؟!!…راستی اسم !!!!…وااااای اسم:( ***
   *** باران جانم راستش نمیدونم چی باید بگم. چون هیچوقت این حس رو تجربه نکرده و نخواهم کرد. اما برای تو امیدوارم که به زودی با این موضوع کنار بیای و وقتی به دنیا بیاد میشه دوست داشتنی ترین و عزیزترین موجود زندگیت. من مطمئن هستم که برای پسرک هم کلی برنامه خواهی داشت مراقب خودت باش ***
   *** سخت در تلاشم این روزها. باور نمی کردم این قدر قبول اش سخت باشه:( ***
   *** خب خوابم اشتباه بود.ولی تصویر کردن خونه ای که پر ماشین و توپ و اسباب بازیه و یه پسرک خیلی شیطون که حتی دست نیافتنی ترین قسمتهای خونه هم کشف کرده شیرینه خیلی تا ابد شاد و سلامت باشه. پسرک شیرین ما ***
   *** امان از خواب ها و آرزوهای ما سمیه. بله…رویاها رو دوباره باید ساخت ***
   *** چه خوب که نی نی سالمه اولا میدونم که پسر کوچولو رو هم دوست خواهی داشت بسیار دوما بچه پسر هم میتونه با همون عروسک بازی کنه تو هم قرار نیست همین یک بار بچه دار شی بچه بعدی-اگه یه روز خودت بخواهی-میتونه دخترک باشه سوما ***
   *** به گزینه ی آخر اصلا فکر نمی کنم:))))) نمی دونم چرا. می ترسم چشم باز کنم و ببینم به امید دختر شیش تا پسر دور و برمه:))) ***
   *** مامان کوچولوی دوست داشتنی اینقدر احساس ناامنی نکن در برابر موقعیتی که نمی شناسی.مهم نیست چقدر به دخترداشتن فکر کردی و اطلاعات جمع کردی.می دونم چون همیشه یاد گرفتی شرایط رو خودت بشناسی و واسش آماده بشی.کسی نبوده کمکت کنه و مراقبت باشه.ولی شاید این یه نشونه ست.که نگران نباش.این دفعه بدون فکر کردن وارد مسیر بشو.پسر کوچولو خودش بهت یاد میده.شاید باید عشق رو به پسرکوچولو یاد بدی.که چطوری میشه عاشق دختری بود و … ***
   *** می سپرم اش به طبیعت و دنیا:) شاید من هم هنوز باید چیزهایی یاد بگیرم. ***
   *** سلام باران جان . هنوز نتونستم چند پست آخر رو بخونم ولی همین آخری اینقدر بهم هیجان داد که اول خواستم کامنت بزارم بعد برم بخونم . بزار اولین نفری باشی که پیشش اعتراف میکنم هیچ وقت از دختر داشتن خوشم نیومده دخترهای بقیه رو دوست دارم ولی هیچ وقت دلم نخواسته دختر داشته باشم. پسر اولم رو خیلی زود تشخیص دادن ولی پسر دومم تا ۵ ماهگی مشخص نبود. اکثراً حدس میزدن دختره و من هر روز با عذاب وجدان زیاد گریه میکردم . عذاب وجدان از اینکه اگه یه روز بفهمه چقدر من مادر باید خجالت بکشم از افکارم. میدونی باران … من اون ۵ ماه هر کتاب و فیلمی که قبلاً تجربه کرده بودم و در اون به زن داستان ظلم شده بود رو دوره کردم و اشک ریختم ، باورت میشه با دیدن سریال در پناه تو زار زار اشک ریختم ؟؟ !!! بر عکس تو من اصلاً به این فکر نمیکردم که کارهای نکرده و خوشیهای نکرده منو دخترم انجام بده … من به این فکر میکردم که اونم قراره به جرم داشتن احساسات و عواطف بیشتر چه چیزایی ببینه و چه چیزایی بشنوه و دم نزنه … خیلی حرف دارم … فکر کنم نتونه طاقت بیارم و دوباره کامنت بزارم . دنیای پسرا هم خیلی قشنگه مخصوصاً وقتی طوری بزرگشون کنیم که به راحتی احساساتشون رو بروز بدن. ***
   *** سمیه جان، اولین بار بود که به حس دختر داشتن این طور که نوشتی فکر کردم. دنیای پسرها ناشناخته ست و باید کشف اش کنم. تو دو تا دنیای پسرونه داری. حتمن باید با تو بشینم و چای بخوریم:) ***
   *** خب من دیشب ساعت دو پستت رو خوندم…. ندونستم برات چی بنویسم، بگم درکت می کنم دروغه چون من هیچ وقت در شرایط تو نبودم… اما یه تجربه ی خیلی کوچولو دارم، شاید اصلا قابل قیاس نباشه… می دونی؟ روزی که قرار بود گربه بیارم به خونه، فقط توی ذهنم یه پیشی دختر بود، و رنگش هم بلو… چند ماه گشتم، قیمتش هم برام مهم نبود. اما هیچ کدوم از پیشی هایی که دیدم به دلم ننشست اون قدری که بردارم بیارم خونه. من عاشق گربه هام. از بچگی هم بودم. اما انتخاب گربه ای که بیاری خونه و باهات زندگی کنه حرفیه جدا… بعد دوستم برام پیام داد که یه خانمی هست و گربه ای داره برای واگذاری، و اون عکس مارلی و مامانش رو برام فرستاد. خب مارلی پسر بود و کرم رنگ. هیچ کدوم از مشخصه هایی که من می خواستم رو نداشت. در اوج ناامیدی رفتم و دیدمش… با این که همون لحظه اول خودش رو کاملا توی دلم جا کرد اما باز هم یک ماه معطل کردم برای آوردنش به خونه… بعد از اون هم تا شش ماه هی دو دل بودم که شاید برگردونمش. اما الان، حاضرم تمام دنیا رو بدم و مارلی رو نه. می دونم تو هم مثل منی……. می دونم این روزها می گذره. هیچی نمی گم چون می دونم تمام حرف هایی که در ذهن من می گذره خودت بهتر از من می دونی. برای همین فقط منتظر می مونیم تا تو بیشتر با خودت و شرایطت کنار بیای. که می دونم میای. من مامان دوم بیبی تو هستم… یه جورایی مادرخونده. هر اتفاقی که بیفته باز هستم. همیشه در کنار تو. باشه؟ ***
   *** ترنج نازنینم. می فهمم حس ات رو. و حس خودم به ترنج و تورج جانم رو. شاید زمان همه چیز رو بهتر کنه. و حال من هم .تو مامان دوم هستی و قبول. فقط زود بیا…مامان ِ پیام نوری و از راه دور به درد نمی خوره:)) ***
   *** خیلی زود باهاش دوست میشی یکی از نزدیکترین های من یک دختر داره یک پسر من عاشق دختر هستم اما نمیدونم چرا پسرشو از اول بیشتر دوست داشتم پسرها دنیای با مزه ای دارن خیلی با مزه اند ***
   *** شاید باید بشینی و برام از با مزه گی هاشون بگی تا خوب تر شم این روزها غزل ***
   *** از خواندن پست قبل دلم قنج رفت و مو به تنم سیخ شد.اونجا ننوشتم چون هر دو پست رو با هم خوندم.دلم قنج رفت به خاطر خوشبختی تو و حسی که تجربه کردی که خیلی ها آرزوی تجربشو دارن و خیلی ها شاید مثل من هیچوقت نشه که تجربش کنن. اما در مورد مساله جنسیت بیبی هر چند که منم توی تیم تو و ترنج بودم اما از باختمون خیلی ناراحت نیستم باران چون مطمئنم کسی که تصمیمش و ارادش تربیت و پرورش یک دختر خاص است می تواند خاص ترین و دوست داشتنی ترین پسر دنیا رو هم تربیت کند.از الان به همسر اون پسر می شه غبطه خورد. ***
   *** آره سارا. تیم ما باخت. باید از حالا به بعد یه جور دیگه به داستان نگاه کنیم. شاید حق با توست و پسر هم می تونه خاص باشه. ***
   *** >:*< *** *** توپ زرده چی می شه ؟:( *** *** تو رو راستی.. هم با خودت هم با بقیه.. اتفاقاً تکلیفت با خودت خوب روشنه.. تو ازون آدمایی نیستی که لبخندد فِک بزنی به دنیا.. اگه بابِ میلت نباشه مشتتو میکوبی به سینه دنیااا.. تو آدم سالمی هستی عزیزم.. یکم به خودت که زمان بدی همه چیز شکل دیگری میگیره.. آخه مادر به این خاصی مگر میشه دنیای مادرونش با داشتن یه پسر معمولی بشه؟ باران تو خاص ترین، رو راست ترین و شیرین ترین مادر دنیا میشی برای پسرکت.. من شک ندارم. *** *** سپردم اش به زمان جودی. تو این همه از من تعریف نکن که باورم شه آخه:))) *** *** عزیزکم بارانکم... با همه وجود دام میخواست که حرف های مزخرفم غلط از اب در میومد و میومدی بهم متلک میگفتی... واقعا میگم... عذاب وجدان گرفتم شدید *** *** عزیزم. نه دست تو بود و نه دست من و نه دست هیچ کس:) *** *** گمانم مى دانم این بدحالى بى اعتمادى از چه جنسیست نازنین. اما نگذار تنهاییت هرکارى مى خواهد بکند با این فکرهایى که از سرت مى گذرد. فریدا تو یک مادر معمولى که پسر دارد نیستى و نمى شوى!هنوز هم این مى تواند جزیى از یک داستان بسیااار زیبا باشد... نمى دانم چه جورى،مثلا شاید دخترکت پناه یک برادر بزرگ مى خواست در زندگى رویایى شادش... نمى دانم! اما یقین دارم داستان هاى زندگى ما تا ما زندگیشان نکرده ایم ، وجود ندارند! ما همه چیز داستانمانیم دختر... یک پسر بچه نیست فقط او! "پسر توست"! پسرى که خنده هایش، نگاهش، موهایش... علاقه اش به موسیقى و نقاشى ... شبیه توست... مال توست... نترس از دنیاى ناشناخته...بگذار پسر بودنش به فریدا چیزى اضافه کند... این ماجرا زیبایى هاى پنهانى دارد . مثل همه ى ناشناخته ها! امان از آغوش هایى که دورند... *** *** سپیده ی عزیز و مهربون. این جمله ی تو کولاک بود "مثلا شاید دخترکت پناه یک برادر بزرگ مى خواست در زندگى رویایى شادش... "...چه قدر تکرار کردن اش بهم آرامش می ده. من خوبم عزیزکم نگران نباش *** *** پس جوری بزرگش کن که دختری در آینده برای داستنش به تو افتخار کنه *** *** آه که اگر آرزوها نبودند همه چی سخت تر بود... *** *** باران جان. درکت میکنم. این روزها خیلی درکت میکنم. اینکه هزارتا نقشه بکشی و امید ببافی و بعد همه چیز نقش بر آب بشه رو میفهمم. ولی اینم میدونم که باید به آینده و روزهایی که نمیدونیم خدا چی برامون هدیه میاره امیدوار باشیم. پسرکتو از راه دور میبوسم چه میدانیم شاید روزی مردی شد که آزادی را برای ما زنان به ارمغان آورد. ***

   پاسخ