امروز رییس ام بر می گردد.بعد از دو هفته.
آقای نویسنده هم.بعد از یک هفته.
من هنوز برنگشته ام.انگار سال هاست که این جا نبوده ام.با کارهای تلنبار شده و روزمره گی ها غریبی می کنم.انگار سال هاست که چای ام را با شکلات نخورده ام.کرم زدن به دستان ام غریب است برایم.سر میز ناهار با بچه ها نشستن را انگار ده سال است که ترک کرده ام…همه چیز یک طور عجیبی دارد بر می گردد به قبل از رفتن ف…جز من!…انگار که یک طوفان بیاید توی شهر و شب همه چیز را ویران کند و مردم صبح دوباره shaveکنند و راهی ِ محل کارشان شوند!مسخره نیست؟…می دانستم که زنده گی نمی ایستد..می دانستم که دوباره همه بلند می شوند و یک روز همه باز دور هم می نشینیم و می خندیم…ولی من دارم جا می مانم انگار.از کار..از زنده گی روزمره…از حس های روزانه…از کارهای پیش پا افتاده ی هرروز.همه ی روز منتظر این هستم که سرم خلوت شود و دور و برم خلوت تر و بروم یک گوشه ای کز کنم و سیگار و فکر و فکر و فکر…بعد یک تلفن به نازی و…حرف و بغض و بغض…می دانم که باید باشم برای اش…می دانم که باید باید باشم کنارش..می دانم که باید کم کم میس کال های ام را جواب بدهم …ولی کی برمی گردم؟کی برمی گردم که به کارهایم برسم؟…کی برمی گردم که بتوانم جمع شوم و برای اش یک خانه ی دیگر کرایه کنم که آن جا پژمرده نشود؟…کِی ریمیا؟ چرا حس می کنم همه ی اطرافم و اطرافیان ام دارند بر می گردند جز من؟…چرا حس می کنم یک موج بزرگ می خواهد تکان ام دهد و من فرو رفته ام توی ماسه های سیمانی؟…چرا امروز باید ضبط شانسون های نمایش باشد و من باید باید باید بروم برای قطعه هایی که سولو دارم و بچه ها شش ماه است که تمرین کرده اند و من نباید به اف بدهم زحمت های شان را و خودم دارم به گاف و الف می روم و نمی توانم بروم استودیو و هیچ خری نمی فهمد این ساده ترین را واقعا؟…فردا عروسی مهدیه است.باورم نمی شود…
یک نظر برای مطلب “honey…i’m not home”
نظر شما چیست؟
قبلی: اولین آخر ِ هفته
بعدی: “ما”نترال نامه- سه
زهرا *** چه دوستای خوبی *** شیدا جان اجرا به خاطر “ناهنجاری های اجتماعی” !!!محدود به سفارت هاست!
بهروز *** درست می شه همه چی 🙂 *** نیم ساعتی ست که دارم به این فکر می کنم که اگر عمه ملوک وبلاگی داشت و می خواست در باره ی من ، به ویژه این پست ام بنویسد چه می نوشت!قطعا و حقا که پست اش می شد یک چیزهایی توی مایه های پست قبلی من درباره ی ایشون و حتی شدیدتر و توهین آمیز ترِ! قبول دارم که من مکه و ولیمه ی ایشان را درک نمی کنم و ایشان تاتر و زنده گی من را.اما فقط می دانم که برای شان کامنت می گذاشتم که تاتر و زنده گی من هر قدر هم نا بسامان و نا هنجار باشد لااقل دل کسی را نمی شکند! واقعیت اش این است که مکه رفتن ایشان توسط همه درک شد و حتی مادر ف ، کسی بود که عمه ملوک را راهی کرد و ایشان به واقع بی هیچ حرف و حدیثی رفتند.اما “ولیمه”؟!! داستان اش جداست…باور کنید که همه ی آن هایی که امشب می روند به ما و خانواده ی ما خواهند خندید.باور کنید که امشب را اگر موکول می کردند به کمی بعد تر..صواب و کوفت و همه چیزش بیشتر بود.
شیدا *** حق داشتی باران خودتو سرزنش نکن تو شرایطی که تو داری میگذرونی اولین چیزی که به نظرت میاد بدترین چیزاستدم سعید گرم دم تو هم گرم که خودتو جم و جور کردی و لبخند زدیاین اجرا رو ما هم میتونیم ببینیم؟ ***
مخلص *** شیدا جان اجرا به خاطر “ناهنجاری های اجتماعی” !!!محدود به سفارت هاست! ***
موش کور *** خیلی دوست داشتم که وبلاگ عمه ملوک رو بخونم و بدونم نظرش در مورد این پست شما چیه. ***
میم *** نیم ساعتی ست که دارم به این فکر می کنم که اگر عمه ملوک وبلاگی داشت و می خواست در باره ی من ، به ویژه این پست ام بنویسد چه می نوشت!قطعا و حقا که پست اش می شد یک چیزهایی توی مایه های پست قبلی من درباره ی ایشون و حتی شدیدتر و توهین آمیز ترِ! قبول دارم که من مکه و ولیمه ی ایشان را درک نمی کنم و ایشان تاتر و زنده گی من را.اما فقط می دانم که برای شان کامنت می گذاشتم که تاتر و زنده گی من هر قدر هم نا بسامان و نا هنجار باشد لااقل دل کسی را نمی شکند! واقعیت اش این است که مکه رفتن ایشان توسط همه درک شد و حتی مادر ف ، کسی بود که عمه ملوک را راهی کرد و ایشان به واقع بی هیچ حرف و حدیثی رفتند.اما “ولیمه”؟!! داستان اش جداست…باور کنید که همه ی آن هایی که امشب می روند به ما و خانواده ی ما خواهند خندید.باور کنید که امشب را اگر موکول می کردند به کمی بعد تر..صواب و کوفت و همه چیزش بیشتر بود. ***
shirin *** آخ از این لطفای نخواسته ای که باعث عذاب می شه. ***
*** حق داشتیحق داشتی واقعاخودتو سرزنش نکن منم که اینجا نشستم از فکرش تنم درد میگیره ***
*** Qade dustato bedun baran, kheily nAzan :)Khodeto narahat nakon, to dark mishi, hich iradi b karet ya harfet nist ***