نرگس ،نمیخوای بیای بریم کافی شاپ چشمامونو هی پر از اشک کنیم؟ نمیخوای دستمو بگیری بعدش سرتو بندازی پایین با نوک انگشتام بازی کنی؟
مسیج بدم میای؟..زنگ بزنم چی؟..بیام کرج دنبال ات؟…مترو هم میتونم بیام…شب هم بمون خونه ی ما…تا صبح حرف می زنیم…
این مسخره بازی ِ “مردن ات” رو تموم اش کن دیگه…
بیا این روزا …
یک نظر برای مطلب “”
نظر شما چیست؟
قبلی: اولین آخر ِ هفته
بعدی: “ما”نترال نامه- سه
بهروز *** قلب آدم ها توی دستاشونه … دنیا خیلی سنگینه ، اضطراب همه ی دنیا سنگین تر … مراقب قلبت باش ***