پ.ن.۱.بیمارستان خصوصی ِ وایرلس دار نعمتی ست!
پ.ن.۲.پنج دقیقه آرامشی مثل کوه،یک دقیقه درد مثل آتشفشان ِ همان کوه!!!و این داستان بیست و چهار ساعت گذشته ی دخترکی بوده که حالا کنارم روی تخت دراز کشیده است…دوباره پنج دقیقه….یک دقیقه….پنج دقیقه….یک دقیقه….
قبلی: اولین آخر ِ هفته
بعدی: “ما”نترال نامه- سه
یک نظر برای مطلب “یکتا-سه”