/*معلق ام.معلق تر از همیشه.پر از حرف و قصه و طرح و حرکت
کاش این نقطه، نقطه ی کور نباشه .و کاش اگر چاله
_________________________________________________________________
پ.ن.۱.تنها اتقاق خوب این روزها این کبوتریه که پشت پنجره تخم گذاشته و …من دلم
_________________________________________________________________
پ.ن.۲.امروز فیش حقوقیمو دادن.نوشته
__________________________________________________________________
پ.ن.۳.امروز سر ِ کلاس فرانسه خوابم برد!…گردنم افتاد!..و بعدش تا از خواب پریدم
__________________________________________________________________

یک نظر برای مطلب “”

  1. ناشناس

    ایوب *** سلام مطالبتون رو کم و بیش خوندم به نظرم جالب اومدن شما هم مث اینکه مث من دچار غربت شدین .دوست داشتم بیشتر در مورد شما میدونستم .تو کلوب عضو هستی ؟آیدی من هم اینه اگه خواستی از خودت بگی خوبه.( vijy61) ***
    مینروا *** “نمی دونم منتظر چی هستم.فقط می دونم انتظار همه ی سلول هامو سرطانی کرده.سرطان ِ انتظار.نه این که نا امید باشم…نه این که انگیزه نداشته باشم…نه این که کاری از دستم بر نیاد…نه این که ندونم می خوام چی کار کنم…نه.هیچ کدوم این ها نیست.تنها چیزی که با همه ی وجود ِ بی وجودم حس می کنم اینه که ” یه نقطه ی عطف” قراره اتفاق بیفته.هه!..می دونم خیلی خوش بینانه و خوش خیمانه است…اما این نقطه ی عطف که بیشتر شبیه “چاله ی عطف” شده…همه ی ثانیه هامو داره زنده به گور و چال می کنه!عجیبه که هرروز احساس می کنم تا سی سالگی بیشتر فرصت ندارم.” ***

    پاسخ

نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *